Svečanost uručenja Nagrade „Miloš Žutić“ Nebojši Glogovcu, Jugoslovensko dramsko pozorište, 26.2.2006. (Foto: Đorđe Tomić)
Svečanost uručenja Nagrade „Miloš Žutić“ Nebojši Glogovcu, Jugoslovensko dramsko pozorište, 26.2.2006. (Foto: Đorđe Tomić)
Svečanost uručenja Nagrade „Miloš Žutić“ Nebojši Glogovcu, Jugoslovensko dramsko pozorište, 26.2.2006. (Foto: Đorđe Tomić)
Svečanost uručenja Nagrade „Miloš Žutić“ Nebojši Glogovcu, Jugoslovensko dramsko pozorište, 26.2.2006. (Foto: Đorđe Tomić)
Svečanost uručenja Nagrade „Miloš Žutić“ Nebojši Glogovcu, Jugoslovensko dramsko pozorište, 26.2.2006. (Foto: Đorđe Tomić)
Svečanost uručenja Nagrade „Miloš Žutić“ Nebojši Glogovcu, Jugoslovensko dramsko pozorište, 26.2.2006. (Foto: Đorđe Tomić)
Svečanost uručenja Nagrade „Miloš Žutić“ Nebojši Glogovcu, Jugoslovensko dramsko pozorište, 26.2.2006.
(Foto: Đorđe Tomić)
Svečanost uručenja Nagrade „Miloš Žutić“ Nebojši Glogovcu, Jugoslovensko dramsko pozorište, 26.2.2006.
(Foto: Đorđe Tomić)
DODELA NAGRADE
„MiloŠ ŽutiĆ“
NEBOJŠI GLOGOVCU
Žiri za dodelu Nagrade „Miloš Žutić“ u sastavu Đurđija Cvetić, predsednik, Olga Odanović Petrović, Maša Stokić, zamenik predsednika, Gojko Šantić i Darijan Mihajlović jednoglasno je 6. februara 2006. godine doneo odluku da se ovo priznanje za 2005. godinu dodeli Nebojši Glogovcu za ulogu Ivana u predstavi „Hadersfild“ Uglješe Šajtinca, u režiji Aleks Čizholm i izvođenju Jugoslovenskog dramskog pozorišta.
OBRAZLOŽENJE ODLUKE ŽIRIJA
Nebojša Glogovac pokazao je, igrajući ulogu Ivana, zapanjujuću moć transformacije i sposobnost da izbalansira tragizam sudbine talentovanog mladića osujećenog mentalnom bolešću i humornost prostodušnih reakcija svog lika na svakodnevne pritiske okruženja, ni u jednom trenutku ne odolevajući iskušenju da zapadne u preteranu patetiku ili karikaturalnost.
On pravi ulogu pametno i brižljivo, vodeći perfekcionistički računa o svakom segmentu lika – od mimike i intonacije, preko tikova i pokreta ruku, do načina kako namešta kosu ili upasuje košulju, dajući pri tom svakoj prostoj radnji duboki, unutrašnji smisao. U pitanju je majstorija rađena sa punom posvećenošću i promišljenošću.
Glogovac je imao veoma složen glumački zadatak, koji je uradio sa ubedljivim, potresnim pokrićem, sa tananim nijansama, sa puno mere. Koristeći minimalistička sredstva, stvorio je ulogu filigranske preciznosti kakvu retko viđamo na našim scenama.