Izuzetno kompleksna ličnost Mate Miloševića, glumca, reditelja, pedagoga, dramskog pisca, pozorišnika u punom smislu te reči, čoveka koji je u teatru radio i o teatru mislio, govorio i pisao, vezavši pri tom za pozorišnu umetnost generacije svojih učenika, osvetljena je u monografskom u još jednoj knjizi posvećenoj dobitniku Dobričinog prstena. Po formi koja u sebi podjednako sadrži i elemente monografije i zbornika, i tekstove za ovu knjigu su ponajpre ispisivali ljudi od pozorišta, kolege i učenici Mate Miloševića, odgonetajući, svako na svoj način i svako iz svog ugla, deliće tajne jedne blistave karijere koja je u sebi sublimirala gotovo čitav jedan vek, a s iskustvima samosvesnog umetnika, i znatno duži period. Donekle odgonetajući tu tajnu, a pokadšto je i još više mistifikujući, u zborniku su objavljeni i tekstovi samog Miloševića, njegove dnevničke zabeleške, pa i izbor pesama koje je napisao. Uz preciznu teatrografiju (biografska beleška, pozorišni angažmani, popisi uloga, režija, bibliografija, itd), posebno čvrst okvir za ovako skiciran portret Mate Miloševića predstavlja i popis hronologija važnih datuma iz života umetnika, koji je sačinio Feliks Pašić.